Senden sonra hayat eskisi gibi olmayacak
Ne özgürüm şimdi ne de rahat
Yanyana gelmeyeli çok uzun zaman oldu ama
Aklımdasın hala
Eninde sonunda biterdi diye kendi kendini kalp avutmuyor
Zor geliyorsa, canını yakıyorsa aşk
Al söndür onu yanmaya mahkum değiliz
Deli ediyorsa, çileden çıkartıyorsa
Vur öldür onu sevmeye mecbur değiliz
Yanyana gelmeyeli çok uzun zaman oldu ama
Aklımdasın hala
Eninde sonun biterdi diye kendi kednini kalp avutmuyor
Zor geliyorsa, canını yakıyorsa aşk
Al söndür onu yanmaya mahkum değiliz
Deli ediyorsa, çileden çıkartıyorsa
Vur öldür onu sevmeye mecbur değiliz
Zor geliyorsa, canını yakıyorsa aşk
Al söndür onu yanmaya mahkum değiliz
Deli ediyorsa, çileden çıkartıyorsa
Vur öldür onu sevmeye mecbur değiliz
Zor geliyorsa, canını yakıyorsa aşk
Al söndür onu yanmaya mahkum değiliz
Deli ediyorsa, çileden çıkartıyorsa
Vur öldür onu sevmeye mecbur değiliz
Yer yer mutlu yer yer mutsuz
Bu gel gitlerden sıkıldım
Yere göğe sığdıramadığım aşkın
Bir yalan olduğunu görüp yıkıldım
Üç günlük dünya
Üçünü de versem doymaz
Kalemin kırıldı cezan kesildi
Şimdi dönmek olmaz
Yakmışım gemileri atmışım denize
İşim olur mu sence
Hiç mi tanımadın ah sen bu deliyi
Bitti mi biter bende.
Belki bir gün
Sevgimden geçen
Pür ruhun huzur bulur
Kırıkları gömersin kalbine
Belki bir gün
Sitemlerinden bıkan umudun
Yine gelir seni bulur
Sen ondan vazgeçmek istesen de
Bir nefes kadar yakın
Bir deniz kadar derin
Bir bulut kadar uzak
Yine de hep sıcak
Aşk
Bir gün gelir
Gün doğmadan neler doğarmış dersin
Bir gün gelir
Gidenlerden öğrenmeyi öğrenirsin
Sen de bilirsin
Sonunda
Sen de bilirsin
Herkes gibi
Sen de bilirsin
İçten içe
İçine işlersin
Her geçmişi
Belki bir gün
Anlayamasan da beni hislerime ortak olursun
Gözyaşların dindiğinde
Bir nefes kadar yakın
Bir deniz kadar derin
Bir bulut kadar uzak
Yine de hep sıcak
Aşk
Bir gün gelir
Gün doğmadan neler doğarmış dersin
Bir gün gelir
Gidenlerden öğrenmeyi öğrenirsin
Sen de bilirsin
Sonunda
Sen de bilirsin
Herkes gibi
Sen de bilirsin
İçten içe
İçine işlersin
Her geçmişi
Belki bir gün…
Belki bir gün...
Belki bir gün...
Belki bir gün…
Söylemesinden de zor ayrılık
Elden gelir mi hiç, bitmişe çare
Maksadı aştın bu kez bir tanem
Aşk bize hoş seda, çoktan hikâye
Sevene ne zor, yine bitiyor
Bile bile lades, hakkım yeniyor
Sana geceler, bana da kader
Bakar elbet takılma
Kendini buldun sahiden
Yetmez beni aramaya tarifen
Şansın vardı, onu da yedin
Oturma kalk git mağluben
Yerini buldun sahiden
Yetmez beni aramaya tarifen
Şansın vardı, onu da yedin
Oturma kalk git mağluben
Alevler içindeyim, alemler içinde Aşka nah çekiyor hayat durmuyor acele Ben kendi yoluma bakarım, gel demiyorum Sen de gelme istemiyorum
Ben toprağım sen su, çamur ediyorsun O şöyledir bu böyledir çok biliyorsun Zoru bilmeyen sandı kolay, hiç terlemeden kazanılmış olan, çiğne at modası köpüğü üfle, dağılsın
Sürer böyle sürer ,ses etmezsen eğer Dükkanda, kafeste birbirinin üstüne ,üstüne öten zavallı kuşlar gibi
İstemez de koşmaz at, yağmur çamur hikaye Gönlün yoksa gönlümde köşkler olur harabe Ölü çiçekler kururken ben de onlarla bekledim Sevda sandığım kuşlar, oldu sineme taşlar
Kendime döndüm deli dediler, yerimde durdum da hadi dediler Neydi aklımı kanatsız kuşa çeviren cevabı bulursan bana da haber ediver
Güzele varmak için sürünüyorum, denge bulmak için heykel işler gibi çalış İğne deliğinden geçmek borç bana oğlum Sizin olsun goller ve kim kime çakmış